Op de dag van mijn aankomst in Guangzhou heb ik een afgesproken ontmoeting met een jongeman uit Nederland die in deze stad woont en werkt. Ik vond het een enorm inspirerende ontmoeting.
Koen Pieters is de naam van de man met wie ik viavia deze afspraak heb.
Viavia is via Gerbrand Wiersema (dank!), die ik evenmin persoonlijk ken maar die al eerder mijn Chinareizen meelas. Bij zijn aanmelding voor dit blog mailde hij me toe dat hij tot voor kort zeven jaren in Guangzhou had gewoond. Daarop vroeg ik hem of hij er nog een Nederlander kende die het leuk zou vinden een ontmoeting met mij te hebben, en dat leidde tot de thee-afspraak bij Starbucks met Koen.
Koen is 27 en woont toch al zes jaar in China. Al tijdens zijn MBO-opleiding logistiek in Brabant bracht hij zoveel mogelijk studietijd in de vorm van stages door in verre landen. Zijn laatste stage was in Shanghai. Dat leidde tot een baan. Voor het ophalen van zijn MBO-diploma is hij nog even naar Nederland geweest, en verder alleen af en toe voor een te korte vakantie. Sinds een aantal jaren is Koen logistiek manager bij Fyffes, een al lang bestaand Iers bananenbedrijf met wereldwijd 5.000 werknemers.
Het bijzondere aan Koen is dat hij zijn initiatiefrijke leven tamelijk gewoon vindt. Mijn vermoeden is echter dat niet veel jongeren zich op zo’n jonge leeftijd al permanent in een buitenland vestigen, laat staan in China met zijn lastige taal en cultuur Bovendien is mijn vermoeden (of vooroordeel) dat het vaker hoger opgeleiden zijn dan mbo’ers, die een dergelijk pad kiezen.
Koen zit er allemaal niet mee. Hij heeft zich behoorlijk wat Mandarijn en Kantonees eigen gemaakt, en is verantwoordelijk voor de bananenimporten vanuit zuidelijker Aziatische landen naar China. Bananen kunnen niet op voorraad: je moet precies zoveel inkopen als je er kwijt kunt, en dan zorgen dat ze bij de start van transport precies de groentint hebben die leidt tot de mooiste geeltint in de winkel. In de seizoenen dat de Chinese bananenoogsten gering zijn is de vraag naar importbananen het grootst. Logisch natuurlijk, maar sterk bepalend voor het werk van Koen.
Bananen zijn toch niet het enige in het leven van Koen. Hij blijkt een brede interesse te hebben, gevoed door Tegenlicht e.d. op uitzendinggemist, belicht ook moeiteloos de grote veranderingen in de collectieve pensioenen en de sociale zekerheid die China in de afgelopen jaren kende, en heeft een visie op duurzaamheid van China en van de wereld.
In dit blogje staat een foto van Koen (hoop ik, ik weet niet zeker of foto’s goed doorkomen in het blog). Maar een veel mooiere foto van hem vind je als je zijn naam en Guangzhou googelt. Op die foto van oktober j.l staat ook een vrouw, een Braziliaanse met net zo’n dynamisch soort baan als Koen. Een trouwfoto.
